Ukąszenie żmii zygzakowatej

Objawy i przebieg ukąszenia przez żmiję

Żmija atakuje w momencie, kiedy czuje się zagrożona. Dzieje się tak w momencie przypadkowego nadepnięcia, próby złapana jej, a także w przypadku zbyt bliskiego podejścia do niej.

Po ukąszeniu na skórze pozostają dwie charakterystyczne ranki, w miejscu gdzie wbite były zęby jadowe. Żmija wprowadza do organizmu ukąszonego toksyczny i alergiczny jad, który powoduje między innymi rozpad krwinek czerwonych oraz zaburzenia krzepnięcia krwi. Na jad żmii trzeba w szczególności uważać wiosną, gdyż o tej porze roku jest najbardziej stężony.

Nie każde ukąszenie wiąże się z wprowadzeniem jadu do organizmu człowieka (zdarza się to jednak rzadko). Należy uważać w każdej sytuacji, bowiem nawet martwe węże mogą ukąsić do kilku godzin po swojej śmierci.

Typowym objawem jest wyraźny obrzęk w miejscu ukąszenia, któremu towarzyszy ból. Obrzęk może stopniowo narastać i utrzymywać się nawet kilka tygodni.

U około 20-25% ukąszonych mogą wystąpić nasilone objawy, takie jak:

• poty,
• zawroty głowy,
• zaburzenia żołądkowo-jelitowe,
• podwyższona temperatura ciała,
• ból brzucha,
• wymioty,
• biegunka,
• osutka (zmiana na skórze, wykwit, wysypka),
• wybroczyny,
• krwawienie z dziąseł,
• krwiomocz (w moczu widoczna jest krew lub mocz ma kolor czerwony, bądź brunatnoczerwony),
• tachykardia (przyśpieszenie akcji serca powyżej 100 uderzeń na minutę),
• hipotensja (obniżone ciśnienie tętnicze),
• zaburzenia świadomości.

Kiedy udać się do lekarza i leczyć ukąszenie przez żmiję

Niezależnie od objawów, każde ukąszenie przez żmiję wymaga pilnej pomocy lekarskiej. Przy nasilonych objawach istotne jest podanie surowicy przeciw jadowi żmii. Surowica taka jest dostępna w większości Oddziałów Ratunkowych.

Leczenie ukąszenia przez żmiję

Leczenie domowe:

1. Zachowaj spokój, jeżeli ukąszone zostało dziecko należy go uspokoić.
2. Należy unieruchomić ukąszoną kończynę, a sam ukąszony powinien przebywać w spoczynku.
3. Miejsce ukąszenia należy (jeśli jest taka możliwość) umyć wodą z mydłem i obłożyć lodem. Nie należy przemywać spirytusem ani odsysać krwi z jadem!

Leczenie specjalistyczne:

Obejmuje podanie surowicy przeciw jadowi żmii. Należy wykonać próbę uczuleniową (małą dawkę surowicy podać śródskórnie, jeśli po 10-20 minutach pojawi się bąbel oznacza to uczulenie na surowicę i nie wolno jej podać).

Leczenie obejmuje również:

• profilaktykę przeciwtężcową,
• podanie antybiotyków,
• podanie leków przeciwuczuleniowych (antyhistaminowych),
• podanie innych leków w zalezności od stanu ukąszonej osoby (monitorowanie parametrów krzepniecia, ciśnienia krwi, stan ukąszonej kończyny itp.),
• w przypadku ciężkiej reakcji anafilaktycznej (uczuleniowej) podanie adrenaliny, glikokortykosteroidy, przytaczanie płynów.

Warto pamiętać o kilku zasadach, aby uniknąć ukąszenia przez żmije:

1. Nie dotykaj żmij – żmije nie atakują jeżeli nie czują zagrożenia, ponadto są objęte ochroną.
2. W przypadku zauważenia żmiji zachowaj bezpieczną odległość jednego metra.
3. Uważaj gdzie siadasz (ulubionymi kryjówkami żmij są nory, rumowiska skalne, przestrzenie między korzeniami drzew czy stosy kamieni).
4. Idąc w miejsce, gdzie jest duże prawdopodobieństwo spotkania żmiji ubierz buty za kostkę (pozwoli to uchronić się przed ukąszeniem w przypadku przypadkowego nadepnięcia, bowiem żmija najcześciej atakuje na wyskości kostki).
5. Należy pilnować i edukować dzieci. Żmije można spotkać nawet blisko domu. Trzeba wytłumaczyć dziecku, że nie wolno ich dotykać i drażnić (edukacja powinna dotyczyć wszystkich dzikich zwierząt).