Cztery główne typy zachowań

Zachowanie jest skomplikowanym procesem psychologicznym, które stanowi wypadkową wielu cech. Uczymy się określonego zachowania już od najmłodszych lat i wiele czynników w toku naszego życia na wpływ na to jak reagujemy i jak się zachowujemy. Istnieją różne typy zachowań, które cechują się określonymi schematami działania. Każdy z ich ma wiele cech zarówno pozytywnych, jak i negatywnych, a interakcje z nimi opierają się na różnych czynnikach.

Reklama

Spis treści:

Uczenie się dziecka
Cztery główne typy zachowań
Czerwony
Czerowny - jak się zachować?

Dlaczego zachowujemy się w określony sposób? Zgodnie ze słownikiem encyklopedycznym, w kontekście psychologicznym, mianem zachowania określa się „każdą dająca się obserwować reakcje na bodźce z otoczenia lub ogół reakcji i ustosunkowań organizmu żywego do środowiska” [1]. Samo zagadnienie zachowania/zachowywania się, jest przedmiotem pracy i badań wielu specjalistów i nie sposób wyjaśnić jego mechanizmów działania w jednym zdaniu. Niemniej, łącząc ze sobą czynniki dziedziczne oraz wpływ otoczenia, otrzymujemy określony typ/styl zachowania, który jest charakterystyczny dla każdego człowieka [2].

Uczenie się dziecka

Sposób uczenia się podczas pierwszych lat życia ma niewątpliwie duże znaczenie dla rozwoju indywidualnego zachowania. Z jednej strony dziecko uczy się poprzez własne doświadczenia, z innej przez naśladownictwo i to jest właśnie najczęstszy i najpowszechniejszy sposób uczenia się dzieci. Dziecko powtarza to, co widzi, a przedmiotem naśladownictwa staje się głównie rodzic tej samej płci. Nie stanowi to oczywiście pełnego opisu zjawiska, ale w uproszczony sposób wskazuje na pewne prawidłowości [2].

Niebieski, zielony, czerwony i żółty to główne typy zachowań wyróżniane przez psychologię. Każdy z nich nastawiony jest na inny cel i inaczej reaguje na określone sytuacje. Wielu z nas często zastanawia się, dlaczego inne osoby zachowują się w określony sposób lub sami chcielibyśmy posiadać pewien zestaw cech, gdyż nie potrafimy zachować się w określony sposób [2].

Typy zachowań, fot. panthermedia

Czerwony

Dominujący, ambitny, pełen zapału, zdecydowany, nastawiony na rozwiązanie, ciekawy, bezpośredni, prostolinijny. To główne cechy czerwonego typu zachowania typu, który przez Hipokratesa został określony jako choleryczny. Jak rozpoznać osobę o tym typie zachowania? Jest to osoba nastawiona na działanie, ekstrawertyczna i taka, która dobrze odnajduje się w roli lidera. Rywalizacja to coś, co typ czerwony przejawia na każdym etapie swojego działania (gdzie tylko może). Inne schematy zachowania, w jakich zdradza się ich osobowość i temperament to mówienie najgłośniej, udzielanie najszybszych odpowiedzi, (czasem pochopne) krytykowanie wszystkiego, na podstawie zasłyszanych jedynie informacji. Są to więc osoby, którym nie są straszne dosadne stwierdzenia i chętnie są przez nie używane. Mają swoje zdanie na każdym niemal temat i w każdej sprawie zajmują określone stanowisko.

Należy jednak zauważyć, że to właśnie czerwony typ zachowania uważany jest za szczery, głównie z uwagi na fakt, że osoby te nie mają problemu z mówieniem co myślą. Są też bardzo energiczne, co często jest pożądaną cechą, kiedy chcemy dojść do celu bez względu na okoliczności i przeszkody. Dla nich działanie ma największy sens, a bezczynność jest stratą czasu. Ponadto, osoba o tym typie zachowania nie stoi uparcie na straży swojego zdania, jeśli na horyzoncie pojawia się inne rozwiązanie, które może doprowadzić do określonego celu [2].

Jak się zachować?

Dostosowanie do zachowanie typu czerwonego nie jest wystarczające. Oznacza to poddanie się, kapitulację, czyli brak współpracy. Jeśli czerwony ma wejść w interakcję z nami, należy skupić się kilku określonych punktach. Wsparciem dla niego będzie zwrócenie uwagi na szczegóły. Czerwony będzie dążył do celu i by go osiągnąć zrobi prawie wszystko, co oznacza, że nie zawsze zwraca uwagę na drobiazgi. Jeśli wskaże się mu zysk, jaki płynie ze zwrócenia uwagi na określone szczegóły uzna, że komunikacja stanowi wartościową relację. Podobnie w kontekście impulsywnego działania, które w konsekwencji może doprowadzić do faktycznych strat, to również może stanowić cenną uwagę dla czerwonego. Wchodzenie w sprzeczki z czerwonym typem zachowania to wejście z nim grę, w która gra od dawna – najzwyczajniej nie ma sensu. Czerwony musi sobie uświadomić, że inne osoby, które obok niego egzystują, mają swoje zdanie i on także do pewnych okoliczności musi się dopasować. Najlepszym momentem na dojście do takich wniosków jest dla czerwonego sytuacja, w której nie będzie w stanie ze wszystkim poradzić sobie sam. Żądanie odpowiedzialności i racjonalnego zachowania nie jest niczym złym, a kłótnia powinna zostać przerwana tak szybko, jak tylko się da [2].

Dowiedz się więcej z drugiej części artykułu!