Reżyserem być...

Artyści dokumentu wywodzą się przecież z odmiennych szkół, niekiedy reprezentują całkowicie odmienne podejście do przygotowań, sposobu interakcji z bohaterem, pomysłu na filmowanie i późniejsze odwzorowanie rzeczywistości.

Reżyserzy opowiadają o pracy nad konkretnymi tytułami i w ten sposób dochodzą do punktu, w którym każdy z nich może wyłożyć artystyczne credo. Uniwersum przecinających się wizji wydaje się nieprzebyte i niezwykle inspirujące. Zebrane przez Ferrari wypowiedzi tworzą w ten sposób jedyną w swoim rodzaju mistrzowską lekcję sztuki dokumentu.

Autorka dokumentu o filmie...

Przygotowywanie filmu Uchwycić rzeczywistość: sztuka dokumentu było dla mnie projektem marzeń. My, dokumentaliści, jesteśmy tak często zajęci pracą, że nie znajdujemy okazji do wymiany idei i przemyśleń na temat istoty naszego zawodu.

Sposobność do tego, żeby usiąść i porozmawiać z blisko czterdziestoma reżyserami światowej sławy, była dla mnie inspirująca na wielu poziomach. Być może sporadyczność podobnych spotkań tłumaczy ogromną szczodrość i otwartość wszystkich moich rozmówców, od Errola Morrisa do Kevina Macdonalda i Serge’a Giguere’a, od Netti Wild po Kim Longinotto i Wernera Herzoga.

Celem tego projektu było oddanie widzom wciągającego i kameralnego filmu na temat tego, jak powstają dokumenty. Każde spotkanie uzupełniło projekt na swój, szczególny sposób.

Uważam dokument za bezcenne narzędzie dostępne człowiekowi poprzez zwracanie uwagi na tematy niezrozumiałe i rzadko rozważane, przez wskazywanie na niesprawiedliwości albo przez wskazywanie na to, kim jesteśmy i kim potrafimy być. Narodowy Instytut Filmowy Kanady w ogromnej mierze przyczynił się do rozwoju tradycji dokumentalnej.

Współpraca z tą instytucją była dla mnie prawdziwym zaszczytem. Dokumenty potrafią wpływać na to, jak postrzegamy świat – mam nadzieję, że film Uchwycić rzeczywistość rozbudzi w widzach zainteresowanie dokumentem i jego nieograniczonymi możliwościami twórczymi.

Pepita Ferrari 14 września 2008 r.