Zaburzenia snu u dziecka - przyczyny, objawy, diagnoza, leczenie
Lęki nocne to zaburzenie emocjonalne występujące w pierwszej 1/3 części nocy (stosunkowo krótko po zaśnięciu), trwające zwykle od 1 do 10 minut. Zaburzenie to polega na:
- silnym napadzie przerażenia z krzykiem,
- spoceniem,
- przyspieszeniem akcji serca i oddechu, ale bez świadomości.
Dziecko nawet jeżeli daje się wybudzić, to jest zagubione, nie pamięta całego epizodu ani żadnego snu, który mógł spowodować lęk. Następnego dnia rano jest zwykle wypoczęte i nic nie pamięta.
Objawy i przebieg zaburzeń snu u dziecka
Zaburzenia tego typu występują głównie u dzieci w wieku 3-6 lat, częściej u chłopców. Jest to zaburzenie nie związane z jakimikolwiek schorzeniami psychicznymi. Podejrzewa się, że wynika z niedojrzałości układu nerwowego, który kumuluje i odreagowuje w ten sposób lęki i napięcia odczuwane w czasie dnia. Lęki nocne zwykle nie zaburzają zdrowia dziecka, bowiem dziecko po napadzie lęku szybko zasypia i najczęściej nie pamięta zupełnie nic. Znacznie bardziej przerażeni są zwykle rodzice dziecka.
Kiedy udać się do lekarza i leczyć zaburzenia snu u dziecka
Porady psychologa lub psychiatry dziecięcego wymagają lęki nawracające lub lęki z towarzyszącymi innymi objawami (moczenie, jąkanie się, zaburzenia oddychania itp.).
Leczenie zaburzeń snu u dziecka
Za wyjątkiem przypadków wymagających porady lekarskiej nie ma potrzeby szczególnego postępowania leczniczego. U dziecka z nawracającymi napadami lękowymi w nocy należy zabezpieczyć okolice łóżka, aby zapobiec przypadkowym urazom (koce, barierki, zamykanie okien i drzwi). Korzystny efekt ma krótkotrwałe "profilaktyczne" wybudzanie w porze, w której zwykle występują napady lęków nocnych.
Piśmiennictwo
Bibliografia:
Dulcan MK, Martini DR, Lake M.: Psychiatria dzieci i młodzieży - wybrane zagadnienia. Wydawnictwo Medyczne Medipage, Warszawa 2003.
Kategorie ICD:
Kategorie ATC:
Materiały zawarte w dziale Specjalista Radzi mają charakter informacyjny i należy je traktować jako dodatkową pomoc przy udzieleniu niezbędnej pomocy choremu oraz jako ewentualny wstęp do leczenia przez specjalistę. Redakcja nie ponosi odpowiedzialności za efekty zastosowania w praktyce informacji umieszczonych w dziale Specjalista Radzi.
