Forum: Diabetologia - grupa dla osób leczących się na cukrzycę i jej powikłania

Jednym z problemów w cukrzycy jest utrudnione gojenie się ran, które z czasem może prowadzić do poważnych powikłań, takich jak stopa cukrzycowa. Gojenie się ran w cukrzycy jest utrudnione poprzez powikłania charakterystyczne dla tej choroby, obejmujące uszkodzenia układu krążenia, układu nerwowego oraz metabolizmu komórkowego. Cukrzyca to przewlekła choroba, w której organizm nie potrafi prawidłowo metabolizować glukozy. Co robić, aby uniknąć ran i wspomóc proces gojenia?
Przyczyny trudnego gojenia się ran

Cukrzyca z czasem prowadzi do rozwoju szeregu powikłań cukrzycy, które powodują gorsze gojenie się ran. Zaliczają się do nich powikłania cukrzycy takie jak:

Zaburzenia krążenia krwi – u chorych na cukrzycę szybciej tworzą się blaszki miażdżycowe w tętnicach, które spowalniają przepływ krwi. Gorsze krążenie sprawia, że do tkanek dostaje się mniej tlenu oraz czynników przyspieszających gojenie ran.
Zniszczenie nerwów - cukrzyca prowadzi do neuropatii, czyli uszkodzenia nerwów, które objawia się m. in. drętwieniem palców. Upośledzenie czucia w stopach sprawia, że chorzy nie odczuwają obcierania butów, w związku z czym łatwiej dochodzi u nich do powstawania odcisków. Odciski natomiast wywierają zwiększone ciśnienie na głębiej położone tkanki, które prowadzi do wytwarzania się pęcherzy wypełnionych krwią. W dalszym etapie pęcherz przekształca się w otwartą ranę.
Zaburzenia układu odpornościowego – aby rana mogła się zagoić, organizm musi usunąć martwe i zniszczone tkanki, by na ich miejscu wytworzyły się nowe komórki. Jest to zadanie układu odpornościowego. Problem w tym, że komórki odpornościowe nie funkcjonują poprawnie, gdy poziom cukru we krwi jest za wysoki. Wynika to z zaburzonej produkcji hormonów i enzymów przez system immunologiczny. Drugą przyczyną może być zmiana zawartości wody w komórkach – wysokie stężenie cukru powoduje nadmierne wydzielanie wody przez część komórek i jej wchłanianie przez inne tkanki. Brak równowagi wodnej może wpływać niekorzystnie na proces gojenia się ran.
Infekcje – źle kontrolowana cukrzyca szczególnie sprzyja rozwojowi zakażenia w ranie. Wyleczenie zakażenia jest konieczne, aby rana mogła się zagoić.

Jak postępować z raną

Niezależnie od wielkości rany, chory z cukrzycą powinien zastosować się do poniższych rad, aby wspomóc proces gojenia i uniknąć poważniejszych konsekwencji zakażenia:

Jak najszybciej zaopatrzyć ranę – nawet małe skaleczenie może ulec zakażeniu, jeśli dojdzie do wzrostu bakterii w ranie.
Oczyścić ranę – najpierw należy spłukać ranę pod bieżącą wodą, aby usunąć zabrudzenia. Nie należy stosować przy tym mydła, wody utlenionej ani jodyny, które mogą wywołać podrażnienia. Po oczyszczeniu wodą najlepiej posmarować ranę cienką warstwą maści z antybiotykiem, aby zapobiec zakażeniu i zabezpieczyć zranioną skórę sterylnym bandażem. Opatrunek trzeba zmieniać codziennie, używając mydła wokół rany. Codziennie należy też obserwować, czy nie rozwija się zakażenie.
Zgłosić się do lekarza – lepiej jak najszybciej pokazać lekarzowi nawet niewielkie rany i podejrzane zaczerwienienia, zanim dojdzie do rozwoju poważnej infekcji.
Unikać ucisku na ranie podczas gojenia – jeżeli rana znajduje się na podeszwie, częstym miejscu rozwoju otarć i pęcherzy u cukrzyków, należy jak najmniej stawać na zranionej stopie, aby zapewnić możliwie najlepsze warunki do gojenia.

Rany stóp

Stopy i kostki są szczególnie narażone na rozwój powikłań związanych z gojeniem się ran. Dynamika procesu gojenia poniżej kolana jest inna niż w pozostałych częściach ciała. Wynika to między innymi z większej podatności tych obszarów na obrzęki, które mogą utrudniać gojenie. Poza tym stopę cukrzycową dużo trudniej jest unieruchomić i nie używać jej, niż np. przedramienia.

Czynnikami sprzyjającymi rozwojowi ran stóp u cukrzyków są wspomniane zaburzenia krążenia, a dodatkowo sucha skóra i uszkodzenie nerwów. Osłabione czucie w stopach cukrzycowych sprawia, że rany są później zauważane. Co więcej, wiele ludzi z cukrzycą ma także zaburzenia wzroku, jako powikłania cukrzycy. W związku z tym mogą nie poczuć, ani nie zauważyć małej rany dopóki nie rozwinie się w poważniejsze zakażenie.
Stopa curzycowa - objawy

Poważna rana może prowadzić do groźniejszych konsekwencji, niż tylko ból i dyskomfort. Zniszczenie tkanek może być tak poważne, że jedyną możliwością terapeutyczną jest amputacja fragmentu kończyny. Dlatego tak ważne jest zapobieganie rozwojowi większych ran i niebagatelizowanie nawet najmniejszych uszkodzeń skóry.
Jak zapobiegać ranom?

Najlepszym sposobem uniknięcia powikłań związanych z ranami w cukrzycy, jest zapobieganie obrażeniom skóry. Aby zminimalizować ryzyko rozwoju rany należy:

Codziennie oglądać stopy – poszukiwać odcisków, nagniotków, otarć i zaczerwienionych miejsc. W przypadku problemów ze wzrokiem należy poprosić drugą osobę o pomoc.
Zwracać uwagę na skórę – przypatrywać się dokładnie wszelkim, nawet najmniejszym zmianom skórnym, jak zapalenia mieszków włosowych czy zaczerwienienia wokół paznokci. W przypadku zaobserwowania niepokojących zmian należy jak najszybciej udać się do lekarza.
Nawilżać stopy – utrzymanie właściwego nawilżenia stóp pozwala na zachowanie elastyczności skóry i zapobiega wysuszeniu, które sprzyja powstawaniu podrażnień, skaleczeń, zadrapań i infekcji. Nie należy natomiast stosować balsamów nawilżających między palcami, gdyż może to prowadzić do rozwoju grzybicy.
Nosić odpowiednie obuwie – buty powinny być dobrze dopasowane i wygodne, aby zapobiegać powstawaniu pęcherzy. Noszenie zakrytych butów zmniejsza ryzyko uszkodzeń palców.
Codziennie sprawdzać buty – często zdarza się, że chorzy na cukrzycę chodzą cały dzień z kamykiem w bucie, nie zdając sobie z tego sprawy. Należy także sprawdzać, czy w butach nie ma żadnych ostrych krawędzi, mogących podrażnić stopy.
Wybierać odpowiednie skarpetki – obecnie można kupić skarpetki, które odprowadzają wilgoć ze skóry. Dostępne są także specjalne skarpety bez szwów dla diabetyków.
Codziennie myć stopy – po umyciu należy dokładnie wysuszyć stopy, łącznie z przestrzeniami między palcami.
Zmiękczać nagniotki – po kąpieli należy delikatnie ścierać nagniotki przy pomocy pumeksu. Nigdy nie powinno się używać do tego celu nożyczek lub obcinaczki do paznokci!
Utrzymywać paznokcie obcięte i czyste – wrastające paznokcie mogą być problemem i prowadzić do rozwoju infekcji i owrzodzeń.
Kontrolować cukrzycę – właściwe leczenie cukrzycy ma kluczowe znaczenie – oznacza to utrzymywanie glikemii na właściwym poziomie, kontrolę ciśnienia tętniczego i poziomu cholesterolu, stosowanie się do zaleceń dietetycznych, dbanie o kondycję fizyczną, niepalenie tytoniu oraz odbywanie regularnych wizyt u lekarza.

Najważniejsza jest profilaktyka powstawania ran, gdyż ich rozwój może spowodować szereg poważnych konsekwencji, z amputacją kończyny włącznie.

Zbyt wysoki poziom cukru we krwi, przy jednoczesnym długotrwałym zaniedbywaniu właściwej terapii, jest przyczyną poważnych zmian w ścianach dużych (tzw. makroangiopatia) i małych (mikroangiopatia) naczyń krwionośnych. Zmiany te przyczyniają się do ich trwałego uszkodzenia, a w konsekwencji – zwiększonej podatności na choroby układu sercowo-naczyniowego. Uszkodzenia małych naczyń krwionośnych prowadzą do powstania zmian w soczewce oka (retinopatia), upośledzenia funkcji nerek (nefropatia) lub układu nerwowego objawiające się zaburzeniami czucia, drętwieniem i bólem kończyn. Wynikiem uszkodzenia dużych naczyń jest choroba wieńcowa, choroba niedokrwienna ośrodkowego układu nerwowego, a także jedno z najpowszechniej występujących powikłań cukrzycy, czyli zespół stopy cukrzycowej.
Choroba charakteryzuje się niedostatecznym ukrwieniem stóp, co zmniejsza ich wrażliwość bólową, utrudnia gojenie się ran i owrzodzeń świadczących o postępującym procesie martwiczym. Osłabieniu ulega struktura kości i stawów, w efekcie czego dochodzi do deformacji stopy uniemożliwiającej chodzenie.
Problem dotyka częściej pacjentów z cukrzycą typu 2, czyli insulinoniezależną, i dotyka nawet 10% wszystkich diabetyków. Z reguły pojawia się po wielu latach źle leczonej cukrzycy, choć często zmiany na stopach są pierwszym zauważalnym objawem tego schorzenia. Nieleczona stopa cukrzycowa prowadzi do amputacji kończyny.

Zespół stopy cukrzycowej występuje w dwóch odmianach:

Zespół stopy niedokrwiennej, który powstaje w wyniku pogorszenia ukrwienia w obrębie stopy.
Zespół stopy neuropatycznej, którego przyczyną jest uszkodzenie obwodowego układu naczyniowego.

Objawy:

ból nasilający się nocy, z towarzyszącymi bolesnymi kurczami mięśni, uczucie mrowienia i kłucia w nodze
łuszczenie i wysuszanie się skóry
pojawienie się licznych pęknięć z ogniskami martwicy i owrzodzenia
gorsze gojenie się ran
zaburzenia w odczuwaniu bólu, temperatury i dotyku
deformacja kości.

Wraz z rozwojem choroby stopa przestaje pełnić podstawową funkcję narządu, który podpiera i pomaga zachować w równowadze organizm człowieka. Staje się natomiast źródłem bólu i cierpienia. Kluczowym elementem profilaktyki i leczenia schorzenia jest szczególna dbałość o zdrowie i dobrą kondycję stóp, a przede wszystkim – konsekwentnie prowadzona terapia mająca na celu obniżenie poziomu cukru we krwi.
Na czym polega leczenie?

Leczenie stopy cukrzycowej jest trudne, długie i kosztowne. Należy je prowadzić w wyspecjalizowanych ośrodkach, pod opieką specjalistów: diabetologa, chirurga naczyniowego, ortopedy, rehabilitanta, dermatologa. Pacjent powinien mieć odpowiednio dobrane wkładki lub obuwie ortopedyczne, fachowo usuwane odciski i modzele, w przypadku dominujących zmian naczyniowych powinien być kwalifikowany do specjalistycznych zabiegów naczyniowych.
W leczeniu zaawansowanych przypadków stopy cukrzycowej stosuje się bardzo wiele metod leczenia miejscowego owrzodzeń i ran. Są to preparaty zawierające srebro, tlenowe komory hiberbaryczne, opatrunki z podciśnieniem. Wielość metod wskazuje na trudności lecznicze i brak idealnych preparatów gojących rany.
Novum w dotychczasowym leczeniu stopy cukrzycowej jest Curiosin® żel - preparat o nowoczesnej formule, którego głównym składnikiem jest hialuronian cynku.
Żel, który przynosi ulgę

Curiosin® jest to bezzapachowy żel, który nie pozostawia plam na skórze oraz na ubraniach. Głównym składnikiem produktu jest hialuronian cynku. Jego czystość mikrobiologiczna spełnia wymagania Farmakopei Europejskiej w zakresie „Mikrobiologicznej jakości preparatów do stosowania miejscowego”.
Kwas hialuronowy - główny komponent żelu jest podstawowym składnikiem skóry i tkanki łącznej odpowiedzialnym za rozciągłość oraz regenerację po urazach.
Curiosin® pomaga w leczeniu uszkodzonej skóry. Zapewnia wilgotne środowisko konieczne do szybkiego leczenia oraz działa jak elastyczny filtr cząsteczkowy zapobiegając przedostawaniu się do ran drobnoustrojów ze środowiska zewnętrznego (drogą powietrzną lub poprzez kontakt bezpośredni); łagodzi ból i stan zapalny skóry. Kwas hialuronowy pomaga szybko przywrócić skórze jej prawidłowy wygląd i kondycję. Preparat znajduje zastosowanie także w leczeniu ran drobnych urazów, odleżyn, lekkich oparzeń i uszkodzeń skórnych.

Odświeżam, rzeczywiście w przypadku cukrzycy rany goja się bardzo trudno, ale nie można się poddawać i trzeba zrobić wszystko, by nie dopuścić do rozwoju stopy cukrzycowej.

Ja polecam przykładanie na rany miód Manuka, jest bardzo dobry w gojeniu wszelkich ran.

Beata40 popieram w zupełności sama zakupiłam ten miód na problemy żołądkowo jelitowe.Ale jest on rzeczywiście świetny na rany.

Gdy czytałam artykuł o tym miodzie Manuka, to nie wierzyłam, że tak może leczyć i postanowiłam spróbować takiego leczenia. Efekty widać. Rana jest już prawie wygojona.

W gojeniu ran cukrzycowych pomagaja srodki z colostrum. Ta subnstancja zawiera hormony wzrostu, przez co odbudowuje uszkodzone przez cukrzycę naczynia krwionosne i przyspiesza gojenie. Świetny krem na stope cukrzycową to genactiv colostrigen r. Smaruję nim stopy, pomógl mi wyleczyć nieciekawie wyglądającą infekcję. Znajomy jest po amputacji stopy z powodu niegojącej się rany i zakażenia, więc lepiej tego nie lekceważyć.

Witam,
Jestem osobą chorującą na cukrzyce od wielu lat i poprzez swoje wieloletnie zaniedbanie doprowadziłam do amputacji stopy. Rana jaka powstała po amputacji nie goiła się przez dwa lata. Żaden z lekarzy prowadzących nie potrafił tego dokonać. Parę miesięcy temu znalazłam stronę internetową przychodni centrum stopy na której wyczytałam ze owa placówka zajmuje sie leczeniem ran. Dopiero tam otrzymałam bardzo dużo informacji od Pani Agnieszki Głuszczak jak taką ranę prowadzić, jakich opatrunków używać.

witam, ja na razie trzymam diete, od lat mam podwyższony poziom cukru, poczatkowo ne przywiązywałem do tego wagi, jednak życie zweryfikowało moje podejście do tematu, naprawde nie chcę rozwoju tej choroby, a jestem obciążony genetycznie. Uwazajcie proszę na najmniejsze skaleczenia, najlepiej od razu udajcie się do lekarza, jezeli jesteście cukrzykami.