Zaburzenia psychiczne okresu dorastania

Zmiany te umożliwiają osiągnięcie odpowiednich ról społecznych, stworzenie związku partnerskiego oraz spłodzenie i wychowanie dzieci.

Zaburzenia zachowania

Przejawami zaburzeń zachowania są: agresja, inicjowanie, bójek, okrucieństwo wobec słabszych lub zwierząt, demolowanie własnej lub cudzej własności, kradzieże, przygodne związki seksualne, próby samobójcze, nadużywanie alkoholu i leków. Dodatkowo wymienionym objawom może towarzyszyć lęk, obniżony nastrój i samoocena.

Do przyczyn zaburzeń zachowania zaliczane są czynniki środowiskowe, głównie dysfunkcje w zakresie życia rodzinnego  oraz organiczne, np. uszkodzenie ośrodkowego układu nerwowego.

Kryteria diagnostyczne zaburzeń zachowania

W kryteriach diagnostycznych zaburzeń zachowania uwzględnia się powtarzające się i utrwalone wzorce zachowań agresywnych lub buntowniczych, które trwają co najmniej 6 miesięcy i doprowadzają do przekroczenia ogólnie przyjętych norm i granic w społeczeństwie, dla danego wieku.

Zaburzenia hiperkinetyczne

Zaburzenia hiperkinetyczne wyrażają się brakiem wytrwałości w realizacji powierzonego lub wybranego sobie zadania, a także tendencją do szybkiej zmiany wykonywanej czynności, bez jej ukończenia. Dodatkowo wśród dzieci z zaburzeniami hiperkinetycznymi zaobserwować można nadpobudliwość ruchową, nadmierną impulsywność i brak samokontrolii.

fot. pantherstock

Początek tych zaburzeń zazwyczaj jest wczesny i utrzymuje się przez cały okres młodzieńczy. Etiologia tego zaburzenia nie jest do końca wyjaśniona. Z pewnością pogłębienie objawów związane jest z niekonsekwencją wychowaczą oraz traktowaniem przez szkołę zaburzeń jako wyrazu celowego, złego zachowania.