Przewlekła choroba nerek u osób otyłych

Częstość występowania otyłości w USA i niektórych krajach Europy Zachodniej wynosi już ponad 34%. W krajach zachodnich nadwagę lub otyłość można zauważyć u 2/3 populacji. W Polsce odsetek ten wynosi u kobiet 34% i u mężczyzn 27%. W ostatnich latach otyłość uznano nie tylko za przyczynę chorób cywilizacyjnych (układu sercowo-naczyniowego, cukrzyca typu 2), ale również za przyczynę rozwoju przewlekłej choroby nerek.

Otyłość często występuje wraz z zaburzeniami metabolicznymi (dyslipidemia, zwiększone ciśnienie tętnicze, nietolerancja węglowodanów) oraz ze zwiększającym się ryzykiem powikłań sercowo-naczyniowych. Ryzyko zgonu z jakiejkolwiek przyczyny rośnie wraz ze wzrostem BMI powyżej wartości pożądanych. Wykazano, że u osób otyłych występuje białkomocz. Stwierdzono też, że ze wzrostem BMI zwiększa się ryzyko rozwoju krańcowej niewydolności nerek. Nadwaga zwiększa prawdopodobieństwo wystąpienia przewlekłej choroby nerek o ok. 50%, a otyłość zwiększa to ryzyko aż dwukrotnie. Nawet osoby o prawidłowej masie ciała, u których nastąpił wzrost masy ciała w krótkim czasie zwiększa ryzyko wystąpienia przewlekłej choroby nerek. Nadmierna masa ciała nasila postęp chorób nerek.
 

fot. pantherstock
 

Udowodniono, że u chorych na nefropatię IgA nadwaga jest przyczyną szybkiej utraty czynności wydalniczej nerek. Osoby borykające się z otyłością, spotykają się z problemami podczas transplantacji nerki. Obserwuje się wtedy opóźnione podjęcie czynności przez przeszczepioną nerkę lub wcześniejszą utratę czynności graftu. Początkowo wraz ze zwiększeniem masy ciała zwiększa się przesączanie kłębuszkowe, które jest wynikiem hiperfiltracji kłębuszkowej. Skutkiem tych zmian może być zespół nerczycowy.
Główne objawy to: powiększenie kłębuszków nerkowych z poszerzeniem naczyń.

Leczenie terapeutyczne chorób nerek powiązanych z otyłością obejmuje: 

• redukcję masy ciała,
• stosowanie leków blokujących układ renina-angiotensyna.

Podczas diagnozy należy podkreślić, że lokalizacja nadmiaru tłuszczu ma istotny wpływ na rozwój choroby nerek, która jest związana z otyłością centralną.