Niechciana płeć

Istotą transseksualizmu jest niezgodność płci psychicznej z płcią biologiczną. Kobieta jest uwięziona w ciele mężczyzny, mężczyzna w ciele kobiety. Osoba transseksualna nienawidzi swojego ciała, czuje do niego wstręt, nie może na siebie patrzeć. W skrajnych przypadkach dochodzi do autodestrukcji, czyli samookaleczania, a dokładniej, do okaleczania narządów płciowych.

Często ludzie borykający się z tym problemem popadają w depresję, czasem próbują popełnić samobójstwo. Obniżony nastrój i przygnębienie transseksualistów pogłębia dodatkowo fakt, iż popęd seksualny jest skierowany do osób o tej samej płci biologicznej (fizycznej), np. metrykalny mężczyzna, który czuje się kobietą, czuje pociąg seksualny do mężczyzn.

Transseksualiści noszą ubrania zgodne ze swoją płcią psychiczną. Jednak nie należy tego mylić z transwestytami, którzy noszą ubrania płci przeciwnej dla zaspokojenia potrzeb seksualnych lub emocjonalnych.

fot. ojoimages

Jedyną szansą na odzyskanie spokoju i szczęścia jest zmiana płci. Staje się to głównym celem życia transseksualistów.

Wyróżnia się dwa sposoby zmiany płci:

• zmiana płci psychicznej, czyli,,leczenie” transseksualizmu, jednak niewielki odsetek ludzi się na to decyduje,
• zmiana płci biologiczne j- ten nurt cieszy się dużym zainteresowaniem, mimo wysokich kosztów i długotrwałej terapii, bólu i upokorzenia. Wymaga ona zaangażowania szerokiego grona specjalistów.

W odczuciu społecznym transseksualiści są postrzegani jako dziwacy i odmieńcy. Zmiana mentalności znacznie ułatwiłaby funkcjonowanie takich osób. Należy pamiętać, że transseksualizm nie jest chorobą, a osoby dotknięte tym zaburzeniem cierpią psychicznie i potrzebują akceptacji oraz wsparcia.