Pradawni twórcy tego mitu stwierdzili, że jedyną drogą do pokonania własnych lęków jest pozbawienie pochwy zębów, a więc pozbawienie kobiety jej siły, ujarzmienie jej - czego teraźniejszym wyrazem jest obraz kobiety wykreowany poprzez bajki o księżniczkach posiadających swoich własnych rycerzy, filmy o łagodnych, pełnych wdzięku dziewczętach, które czekają na swojego księcia z bajki. Co najważniejsze żadna z nich nie wymaga, nie narzeka, nie złości się.

Taką kobietą mężczyzna musi się opiekować, musi ją bronić przed złym światem, może czuć się męsko. Współczesnej kobiecie odebrano prawo do wyrażania złości (pozbawiono pochwę zębów). Społeczeństwo nie życzy sobie aby kobieta się złościła, gdyż emocja ta jest zarezerwowana tylko dla mężczyzn. A skoro tak, to kobieta nie potrafiąca skryć złości, zachowująca się wrogo lub agresywnie odbierana jest przez otoczenie jako kobieta posiadająca dużo cech męskich i traci na swojej atrakcyjności.
 

fot. ojoimages

Każda kobieta chce się podobać. W związku z tym kobieta wykształciła w toku ewolucji metody skrywania złości, uszczypliwości, ironii, irytacji. Należy jednak pamiętać, że złość pełni także funkcje pozytywne m.in. jest motorem do działania, który pozwala na pokonywanie przeciwności losu, zdobywanie określonych celów i podnoszenie się z upadku.

Jest też drugą, oprócz strachu emocją, która umożliwiła przeżycie naszego gatunku. To właśnie dzięki złości, możliwe jest podjęcie działania typu atak lub ucieczka, mimo paraliżującego strachu. Zdrowy, kontrolowany wybuch złości jest jak najbardziej zalecany, gdyż tak jak inne emocje, tak i ją trzeba kiedyś uwolnić.