Być może rozwiązaniem, przynajmniej w części, byłaby edukacja pracowników ZOZ-ów, którzy standardowo wykonują badania na obecność HIV, ale nie zawsze wiedzą, jak postępować z osobami, którym mają wręczyć wynik „pozytywny”. Koniecznie trzeba też edukować osoby żyjące z HIV, które są pod opieką lekarzy. Nie zawsze wiedzą one, jak o siebie dbać, żeby wiremia była jak najniższa, co z kolei minimalizuje ryzyko rozwoju AIDS.

„HIV zagraża wszystkim. Wiek i płeć nie mają znaczenia. Z drugiej strony z HIV można normalnie żyć i – dzięki nowoczesnym lekom – cieszyć się życiem. Można uprawiać seks i mieć zdrowe dzieci. Żeby jednak było to możliwe, trzeba o zakażeniu wiedzieć i rozpocząć szybko leczenie.

 

Terapia nie przeszkadza w normalnej pracy, nie zaburza codziennego życia, nie wywołuje poważniejszych skutków ubocznych. Nie wolno przed nią i przed lekarzami uciekać, bo to głupota, za którą osoby zakażone mogą zapłacić śmiercią, a ich partnerzy - zakażeniem” - powiedział prof. Andrzej Gładysz z Akademii Medycznej we Wrocławiu.

  

Właśnie ze względu na te problemy, w tegorocznym konkursie „Pozytywnie Otwarci” granty otrzymają instytucje, które chcą prowadzić bądź rozwijać programy w czterech kategoriach:

• Edukacja w obszarze HIV/AIDS osób w wieku 50+, jako odpowiedź na rosnącą liczbę zakażeń w tej grupie wiekowej;
• Aktywizacja i edukacja osób żyjących z HIV, ale pozostających poza systemem polskiej opieki zdrowotnej, jako istoty element zapobiegania rozprzestrzenianiu się HIV;
• Promowanie odpowiedzialnego stylu życia wśród osób żyjących z HIV;
• Edukacja pracowników ZOZ'ów wykonujących standardowo badania na obecność HIV, w celu zapewnienia im odpowiedniej wiedzy z zakresu postępowania z osobami zarażonymi HIV.